พิธีจบหลักสูตรนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 ประจำปีการศึกษา 2553
ณ ห้องประชุมเซนต์โยเซฟ อาคารเซนต์โยเซฟ โรงเรียนมงฟอร์ตวิทยาลัย
วันที่ 26 กุมภาพันธ์ 2554
คำกล่าวอำลาสถาบัน
โดย.... นายฉลาดชาย ประทุมชาติ ชั้น ม.6/7
ผม นายฉลาดชาย ประทุมชาติ ประธานรุ่น “วีรันดร์” ปีการศึกษา 2553 ขอใช้โอกาสสำคัญวันนี้ พูดบางสิ่งบางอย่างจากใจว่า ตลอดระยะเวลา 3 ปี ที่ผ่านมา นับตั้งแต่วันแรกของการใช้ชีวิตในมัธยมศึกษาตอนปลาย ซึ่งช่วงแรกพวกเราต่างสร้างความสัมพันธ์และทำกิจกรรมต่าง ๆ ร่วมกันมากมาย จนเมื่อเวลาผ่านพ้นไป พวกเราเริ่มมีความเป็นอันหนึ่งอันเดียว จนกลายเป็น “วีรันดร์” ในวันนี้ “วีรันดร์” ชื่อแทนใจและเป็นความหมายของพวกเรา ว่าพวกเราจะก้าวไปข้างหน้าด้วยกันตลอดไป
จะก้าวไป แม้ไฟ จะไหม้โลก
จะก้าวไป แม้โชค จะอับเฉา
จะก้าวไป แม้ใคร จะด่าเรา
จะก้าวไป แม้เขา เฝ้านินทา
จะก้าวไป เพื่อชาติ ศาสน์ กษัตริย์
จะก้าวไป เพื่อขจัด มวลปัญหา
จะก้าวไป เพื่อมุ่งงาน พัฒนา
จะก้าวไป เพื่อประชา ชนชาวไทย..... นี่คือการก้าวไปของพวกเราชาว "วีรันดร์"
ผมเชื่อว่า พวกเรา “วีรันดร์” ทุกคน เมื่อกล่าวถึงมงฟอร์ตแล้ว พวกเราจะคิดถึงบ้านหลังใหญ่ที่ให้ทุกสิ่งทุกอย่างแก่เรา บ้านที่ให้ความอบอุ่นจากคณะภราดา คณะครู แม่บ้าน นักการ ที่ช่วยทำความสะอาดทุกตารางในโรงเรียน พนักงานโภชนากรทุกคน ซึ่งปรุงอาหารที่อร่อยให้เราทาน พนักงานมินิมาร์ทที่เอื้ออำนวยความสะดวกไม่แพ้ร้านสะดวกซื้อใด ๆ ในสังคมไทย และที่สำคัญคือ คณะครูทุกท่านที่ได้อบรมสั่งสอน ประสิทธิ์ประสาทความรู้ทั้งทางด้านวิชาการและวิชาชีวิตให้เราเก่งและแข็ง แกร่งในทุก ๆ ด้านมาตลอด พวกเรานึกอยู่เสมอว่า......
ครูคือ แสงสว่าง ทางชีวิต
ครูสอนศิษย์ ฝ่าฟัน แก้ปัญหา
ครูประสาท ประสิทธิ์ วิทยา
ครูมุ่งหน้า ก้าวผดุง ความรุ่งเรือง
ครูเสริมสร้าง ชีวิต ศิษย์ทั้งผอง
ครูรับรอง สุขทุกข์ ในทุกเรื่อง
ครูเมตตา การุณย์ ไม่ขุ่นเคือง
ศิษย์กราบเบื้อง บาททั้งคู่ ครูทุกคน
จนมาถึงวันนี่ วันที่ 26 กุมภาพันธ์ 2554 วันที่พวกเราต้องอำลาสถาบันอันเป็นที่รักนี้ไปสู่รั้วมหาวิทยาลัย ต่อจากนี้พวกเราจะไม่ได้สวมยูนิฟอร์มชุดนักเรียนอีกแล้ว ไม่ต้องรีบมาโรงเรียนเพื่อมาเข้าแถวเคารพธงชาติก่อน 8 นาฬิกา จะไม่ได้มาเคารพสักการะนักบุญหลุยส์ทุกวันเหมือนเมื่อก่อน จะไม่ได้รับการอบรมและการว่ากล่าวตักเตือน จากคุณครูที่เราเคารพรักและหวังดีกับเราอยู่เสมอ จะไม่ได้ลิ้มรสอาหารและเครื่องดื่มต่าง ๆ จากคุณลุง คุณป้า ที่น่ารักในโรงอาหารอีก และที่สำคัญคือ จะไม่ได้มีความสุข ไม่ได้หัวเราะ และร้องไห้กับเพื่อน ๆ ที่น่ารัก ทุกคนในที่นี่อีกต่อไป บรรยากาศต่าง ๆ ที่ผ่านมาตลอด 3 ปี จะเป็นความทรงจำที่ดีที่สุดให้พวกเราได้ย้อนระลึกถึง และมีความสุขอยู่เสมอ
ผมในนามประธานรุ่น “วีรันดร์” ขอให้คำมั่นสัญญาว่าต่อจากนี้ไปพวกเราทุกคนจะนำคำสั่งสอนทั้งมวลที่ได้รับ จากสถาบันอันทรงคุณค่าแห่งนี้ ไปใช้ในชีวิตประจำวันให้เกิดผลดีมีเกียรติ มีศักดิ์ศรีแก่พวกเราให้มากที่สุด พวกเราสัญญาว่าจะเป็นคนดี สร้างครอบครัวให้อบอุ่น ส่งเสริมชุมชนให้เอื้ออาทร จะช่วยกันพัฒนาประชากรให้สมานฉันท์ จะมุ่งมั่นสร้างสรรค์ความมั่นคงของชาติบ้านเมือง และจะนำชื่อเสียงที่ดีงามกลับมาสู่สถาบันของเราให้จงได้
ที่สุดนี้ พวกเราทุกคนขอกราบขอบพระคุณคณะภราดา คณะครู ที่ได้อบรมสั่งสอนและอยู่เคียงข้างพวกเราตลอดมา ขอขอบพระคุณผู้ปกครองทุกท่าน ที่เป็นกำลังทรัพย์และกำลังใจให้พวกเราฟันฝ่าอุปสรรคต่าง ๆ มาด้วยดี ทำให้พวกเรามาอยู่รวมกัน ณ จุดนี้ได้ จากนี้ไปพวกเราทุกคนก็จะต้องแยกย้ายไปศึกษาในระดับอุดมศึกษาตามสาขาวิชาและ คณะต่าง ๆ พวกเราสัญญาว่าพวกเราจะกลับมาเยี่ยมโรงเรียนที่เป็นเสมือนบ้านที่พวกเรารัก อยู่เสมอ และพวกเราจะเก็บความทรงจำที่ดีงามและเปี่ยมล้นด้วยคุณค่า อันนับว่าเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดของพวกเราให้คงอยู่ตลอดไป
กว่าจะมา เป็นวีรันดร์ ในวันนี้
พวกเรามี อุดมการณ์ มุ่งสานฝัน
ดำรงตน บนวิถี สร้างชีวิน
พร้อมบากบั่น ใสสวย ด้วยฝีมือ
กว่าจะลุก เราต้องผ่าน ซึ่งการล้ม
กว่าจะคม เราต้องผ่าน ซึ่งการทื่อ
กว่าจะเก่ง เราต้องผ่าน การฝึกปรือ
กว่ามีชื่อ เราต้องผ่าน การฝึกตน
มงฟอร์ตสร้าง คุณค่า มหาศาล
ตลอดกาล ก่อเกิด ประเสริฐผล
ชาววีรันดร์ สร้างโลกใหม่ ให้โสภณ
ด้วยทำตน เป็นแบบอย่าง ในทางดี
จากนี้ไป วีรันดร์ จะสรรสร้าง
เดินตามทาง ปรองดอง ฉันน้องพี่
ชาววีรันดร์ จะรู้รัก สามัคคี
ทำความดี เพื่อมงฟอร์ต ตลอดไป....
ชมรูปได้ที่นี่ครับ http://www.montfort.ac.th/applications/gallerymc/viewPaging2.php?id=187
