พิธีบายศรีสู่ขวัญนักเรียน ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 นักเรียนรุ่น “วีรันดร์”
ณ St.Joseph Hall อาคาร St.Joseph
วันที่ 3 ธันวาคม 2553
ความรู้สึกที่มีต่อสถาบันและคุณครูทุก ๆ ท่าน
โดย..... นายพีรวิชญ์ ตุ่นคำ ชั้น ม. 6/4
* ตั้งแต่พวกเราได้เข้าศึกษา ณ โรงเรียนมงฟอร์ตวิทยาลัย แห่งนี้
* ตั้งแต่วันที่ 18 พฤษภาคม ปี พ.ศ.2548
* วันนั้นเป็นวันแรกที่พวกเราได้เริ่มชีวิตม.ปลาย ในรั้วมงฟอร์ตแห่งนี้
* ทุกคนมีความเชื่อว่า จุดมุ่งหมายของชีวิต คือการเรียนรู้
* ในสมัยที่เรายังเป็นเด็ก สาระที่เราได้เรียนรู้มีเพียงแต่ความรู้ที่ว่าจะต้องทำอย่างไรในแต่ละวัน
* ให้สนุก และปลอดภัย
* จวบจนได้เข้ามาเรียนในโรงเรียน วันเวลาผ่านไป
* ทุกสิ่งทุกอย่างในรั้วมงฟอร์ตได้สอนให้พวกเรา มองกว้าง คิดไกล ใฝ่รู้
* พวกเราได้พัฒนาทั้งศักยภาพทั้ง 5 ด้าน คือ ร่างกาย จิตใจ อารมณ์ สังคม และสติปัญญา
* ทำให้ชีวิตในโรงเรียนเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตที่เต็มไปด้วยสีสัน ความอบอุ่น และความประทับใจ
* ช่วงระยะเวลา 3 ปี ในชั้น ม.ปลาย
* ที่พวกเราได้เข้ามาศึกษาหาความรู้และประสบการณ์ชีวิตในรั้วมงฟอร์ต
* พวกเราได้เรียนรู้สิ่งต่าง ๆ มากมาย
* ไม่ว่าจะเป็นวิชาความรู้ที่คณะครูและมาสเตอร์ได้ถ่ายทอดให้กับเรา
* ระเบียบวินัยที่คณะครูและมาสเตอร์ ได้อบรมและกวดขันเรา
* จะเห็นได้ว่าสิ่งต่าง ๆ ที่เราได้รับขณะที่อยู่ในโรงเรียนล้วนมากจากคณะครูและมาสเตอร์
* ผู้ที่เราเคยเปรียบเปรยไว้ว่าเป็น “เรือจ้าง” ขณะนี้เรือจ้างลำใหญ่ที่กำลังลอยลำอยู่บนเวทีนี้
* ได้ส่งพวกเราทุกคนมาถึงฝั่งแล้ว
* ขั้นต่อไปก็อยู่ที่พวกเราว่าจะนำวิชาความรู้ที่ได้จากเรือจ้างลำนี้
* ไปใช้ในสนามสอบได้มาก-น้อยเพียงใด
* สิ่งที่เรือจ้างต้องการจากพวกเราไม่ใช้เงินค่าจ้างหรือสินตอบแทนแต่อย่างใด
* สิ่งเดียวที่เรือจ้างต้องการจากเรา คือต้องการให้พวกเราประสบความสำเร็จในอนาคต
* สามารถสอบเข้าเรียนต่อในระดับอุดมศึกษาได้
* สิ่งนี้จะเป็นพลังและแรงขับเคลื่อนให้เรือจ้างลำใหญ่ลำนี้ กลับลำข้ามไปอีกฝั่งเพื่อรับผู้โดยสารรุ่นถัดไป
* เมื่อเวลา ล่วงเลยผ่าน ถึงวันนี้
จาก ม.4 เป็น ม.6 เร็วใช่ไหม
เวลาเอ๋ย ผ่านมา แล้วผ่านไป
ยังไม่ทัน ได้ใช้ สระน้ำเลย
* ขอขอบคุณ ม.โฟล์ค และครูปุ่น
ครูเพิ่มพูน ครูหน่อง ครูพรสวรรค์
ทั้งครูแอ๊ว ม.พรเทพ และอีกหลายท่าน
สอนคณิต ให้กับฉัน จนเข้าใจ
* ภาษาไทย สอนให้รู้ หลักภาษา
และคุณค่า วรรณคดี กาพย์ กลอน ฉันท์
จะต้องขอ ขอบคุณ ครูศรีพรรณ
ม.สุวรรณ ม.วิทัย ครูทับทิม
* แสง สี เสียง เครื่องกล และไฟฟ้า
ม.ปิยะ ม.จรัล สอน ม.4
ม.พิชิตชัย สอนเรา มา 2 ปี
จนวันนี้ เข้าใจ ในบทเรียน
* ขอขอบคุณ ครูนัย เมม 8 จิ๊ก
ที่สอน trick ให้จำ นำไปใช้
สอนสังคม ให้พวกเรา ด้วยหัวใจ
ม.โจให้ ความรู้ คู่บันเทิง
* ขอขอบคุณ ครูฝ้าย ม.สมศักดิ์
ครูนงลักษณ์ ม.นิคม ที่สอนฉัน
การสืบพันธุ์ ฮอร์โมน วิวัฒนาการ
ลำเลียงสาร สังเคราะห์แสง พันธุกรรม
* ขออบคุณ ครูเคมี ทุก ๆ ท่าน
ที่ร่วมกัน ให้ความรู้ และสั่งสอน
ครูนิตยา ครูแต ครูดุษฎีพร
ที่ท่านสอน ดุลสมการ สารสัมพันธ์
* ขอขอบคุณ ม.ปรีชา ม.ประวิทย์
ที่ได้สอน อังกฤษ ให้กับฉัน
ม.เอนก ครูนุ้ย ครูอภินันท์
ครูตรัยขวัญ มิสมิร่า และ ม.จี
* ขอขอบคุณ โรงเรียน ที่ฉันรัก
ที่ฟูมฟัก ตั้งแต่เด็ก จนวันนี้
มีความรู้ อยู่คู่ กับความดี
ตามวิถี พ่อหลุยส์ ได้ปูทาง
* โค้งสุดท้าย 16 วัน ที่เหลืออยู่
เราจะสู้ ไม่ท้อถอย เพื่อความฝัน
นำความรู้ ที่ได้จาก ครูอาจารย์
สอบให้ผ่าน โควตา กันทุกคน
* จากวันนี้เมื่อเราไปเรียนต่อในระดับมหาวิทยาลัย
* เราจะไม่มีโอกาสจะได้เอ่ยคำว่า “ครู” อีกแล้ว
* ไม่มีใครที่จะมาอบรมสั่งสอนเรา จ้ำจี้จ้ำไชเรา บ่นเราเรื่องผม บ่นเรื่องเสื้อออกนอกกางเกง
* พวกเรารู้ว่าตลอดเวลาที่ผ่านมา พวกเราทำให้คุณครูและมาสเตอร์ปวดหัวไม่น้อย
* ยาพาราหมดไปหลายเม็ด
* บางครั้งพวกเราทำผิดพลาดจนไม่หน้าให้อภัย แต่คุณครูก็ให้อภัยพวกเรา
* ด้วยหวังว่าพวกเราจะเป็นคนดีของสังคมในอนาคต
* สิ่งต่าง ๆ ที่คุณครูได้อบรมสั่งสอน พวกเราจะจดจำและนำไปปฏิบัติตลอดไป
* พวกเราขอขอบคุณคุณครูและมาสเตอร์ทุกท่านที่ได้อบรมสั่งสอนเรามาจนถึงวันนี้
* และขออโหสิกรรม ในสิ่งที่พวกเราทำไม่ดีต่อคุณครูและมาสเตอร์
* พวกเราสัญญาว่าพวกเราจะเป็นคนดี........รักและเคารพคุณครูและมาสเตอร์ทุกท่าน........
* นักเรียนรุ่น “วีรันดร์”
